تبادل لینک هوشمند
"سازمان فضایی آمریکا"(ناسا) از شش طرح برای فضاپیماهای آینده خود برای سفر به مریخ رونمایی کرد.
به نقل از دیلی‌میل، این طرح‌ها انواع مختلفی دارند که در بعضی از آنها از ماژول‌های بادشونده گرفته تا اجزای بازیافتی استفاده شده است.
این طرح‌ها از سوی شرکت‌های مختلف فعال در عرصه هوافضا نظیر"بوئینگ"، "لاکید مارتین"(Lockheed Martin)، "اوربیتال ای.تی.کی"(Orbital ATK) و چند شرکت دیگر ارائه شده‌اند.
مطمئنا برای آنکه یک فضاپیما بتواند به عنوان یک محل زندگی امن و موثر فعالیت کند باید چندین عامل را به صورت همزمان با هم داشته باشد تا قابلیت استفاده در فضا را داشته باشد.
ناسا همواره برنامه‌های متعددی برای ارسال فضانورد به فضا داشته است که سفر به مریخ مهم‌ترین آنها محسوب می‌شود. برای این منظور فضاپیماها باید بتوانند در طول سفر طولانی به مریخ از جان فضانوردان به خوبی محافظت کرده و تمام امکانات مورد نیاز را برای آنها فراهم کنند.
امکاناتی از قبیل امکان اتصال و فرود آمدن سالم، کنترل پروازی و لجستیکی، محافظت شدن از تشعشعات، حفاظت در برابر دمای بالا و پایین، محافظت در برابر حریق و نظارت بر وضعیت سلامت فضانوردان باید در فضاپیماها در نظر گرفته شوند.
این فضاپیماها باید فاصله زمین تا مریخ را که به طور متوسط 225 میلیون کیلومتر است بپیمایند.
با توجه به این که سرعت چرخش زمین و مریخ به دور خورشید با یکدگیر متفاوت است فاصله بین آنها بین 54.6 تا 401 میلیون کیلومتر متغیر است.
ناسا سال گذشته از شرکت‌های فعال در عرصه هوافضا در آمریکا درخواست کرد تا نمونه‌های اولیه و در ابعاد واقعی برای فضاپیماهای عازم به مریخ بسازند و حال پس از گذشت چند ماه از این فراخوان از این طرح‌ها رونمایی شده است.
برنامه همکاری ناسا برای فناوری‌های نسل جدید فضایی، " NextSTEP-2" نام دارد.
"جیسون کروسان"( Jason Crusan) مدیر سامانه‌های اکتشافی پیشرفته ناسا در رابطه با این برنامه گفت: این برنامه یک همکاری همه‌جانبه و بلندمدت برای توسعه اکتشافات در فضا و همچنین مدار زمین است.
در ادامه با جزئیات این شش طرح آشنا می‌شویم.
1- طرح شرکت "بیگلو"(Bigelow): فضاپیمای متورم‌شونده
این فضاپیما که ابعاد اولیه آن 16 متر مکعب است می‌تواند فضا در اختیار فضانوردان قرار دهد، بر مبنای ماژول این شرکت موسوم به "BEAM" طراحی شده است و قبلا به ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز فرستاده شده است.
2- طرح شرکت لاکهید مارتین: ساخت ماژول زندگی فضانوردان با قطعات شاتل بازنشسته
سخنگوی شرکت لاکهید مارتین در مورد برخی از جزئیات این طرح عنوان کرد: این طرح با هدف تبدیل یکی از ماژول‌های تحویل بار به ایستگاه فضایی بین‌المللی به ماژول آزمایشی اقامت انسان در مدار بین ماه و زمین تنظیم شده است.
وی در ادامه افزود: ماژول باربری شاتل برای کاهش هزینه‌های ساخت و آزمایش انتخاب شده است و این انتخاب هوشمندانه زمان ساخت را از چند سال به تنها 18 ماه کاهش خواهد داد.
3- طرح شرکت بوئینگ: پنجره‌ای به اعماق فضا
طرحی که شرکت بوئینگ ارائه کرده است از سامانه‌ای مشابه با وسایل حمل و نقل فضایی که به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل می‌شوند استفاده می‌کند.
این طرح به سامانه حامل فضانوردان متصل می‌شود و از آنها در مقابل خطرات فضا محافظت می‌کند. تامین انرژی این وسیله با استفاده از فناوری "پیشرانش الکتریکی خورشیدی"(SEP) انجام می‌شود که 10 برابر کمتر از سیستمهای پیشرانش موشک‌های معمول انرژی مصرف می‌کند.
4- طرح شرکت اوربیتال ای.تی.کی: الهام‌گیری از فضاپیمای "سیگنوس"(Cygnus)
طرح این شرکت براساس سیستم فضاپیمای سیگنوس پایه‌ریزی شده است که در حال سرویس‌دهی به ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
این فضاپیما برای قرارگیری بین ماه و زمین طراحی شده است و می‌تواند چندین ماژول اضافه را به خود متصل کرده و با آنها کار کند.
5- طرح شرکت "سیرا نوادا"( Sierra Nevada Corporation’s Space Systems): معماری انعطاف‌پذیر
ماژول اصلی این طرح "دنبال کننده رویا"(Dream Chaser) نام دارد که یک فضاپیمای مداری سرنشین‌دار پرواز عمودی، فرود افقی ساخته شده توسط این شرکت است.
این ماژول برای حمل ۷ سرنشین به مدارهای نزدیک زمین طراحی شده است.
این طرح از نوع تکمیل‌شونده در فضاست و نیاز به سه تا چهار پرتاب دارد تا تمام اجزای آن به فضا رفته و به هم متصل شوند.. تا کنون این فضاپیما به صورت عمودی با موشک "اطلس 5" پرتاب شده و به صورت افقی توانایی فرود بروی باندهای فرود معمولی را دارد.
6- طرح شرکت "نانورکس"(NanoRacks): طرحی با اولویت کاهش هزینه
این شرکت با تشکیل تیم همکاری همراه با شرکت "اسپیس سیستمز"(Space Systems) و اتحادیه پرتاب فضایی آمریکا"(ULA) تیمی موسوم به "ایکسیون"(Ixion) طرح خود را با هدف طراحی سامانه‌ای کم‌هزینه ارائه کرده است.
طرح این شرکت براساس بخش بالایی موشک اطلس 5 موسوم به "سنتور"(Centaur) پایه‌ریزی شده است که می‌تواند به ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز متصل شود.
فیروز نادری دانشمند ایرانی "ناسا" تصویری از مجموعه تصاویر فضاپیمای "کاسینی" را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.
پروفسور نادری در توضیحات مربوط به این عکس نوشته است:
"این عکس از قسمت تاریک سیاره زحل بوسیله فضاپیمای "کاسینی"(Cassini) گرفته شده است که در حال نگاه کردن به فضای داخلی منظومه شمسی است.
با توجه به نور خورشید که به سمت دیگر زحل تابیده است، دوربین کاسینی موفق شده از وضعیت ضدنور به خاطر نور خورشید نجات پیدا کرده و این عکس را بگیرد.
در این تصویر زمین، مریخ و زهره مشخص شده‌اند. فاصله کاسینی تا زمین در این تصویر حدود 1.2 میلیارد کیلومتر است.
قسمت پایینی، بزرگ‌شده عکس اصلی است که زمین در آن به صورت یک نقطه سفید رویت می‌شود.
نادری در پایان توضیحات خود نوشته است: سوالی که مطرح می‌شود این است که اگر ما در قسمت تاریک زحل هستیم پس چرا زحل اینقدر روشن است؟
پیش از این پلی که در اتریش قرار دارد و ۴۰۵ متر طول آن است و تاج آن در ارتفاع ۱۱۰ متری زمین قرار گرفته، طولانی‌ترین پلی بود که کوهنوردان و گردشگران از روی آن عبور کرده بودند.
این پل جدید در منطقه کوهستانی زرمات، جایگزین پل کهنه دیگری شده که بر اثر ریزش کوه آسیب دیده بود.
سازمان گردشگری زرمات سوییس می‌گوید این پل جدید که کابل های نگهدارنده آن ۸ تن وزن دارند به فناوری مجهز است که از تاب خوردن پل جلوگیری می‌کند.
استایل و طراحی نیسان مورانو مدل 2017 و عملکرد آن
مهندسین نیسان همواره در تلاش بوده اند تا بر مشکل طراحی های سنگین و سنتی مدل های اسپورت غلبه کنند و به همین منظور، برند مورانو در 15 سال قبل متولد شد. آخرین مدل از این ماشین در واقع نسل سوم آن محسوب می شود و به پیشرفت خود در بازار رقابتی کراس اوورها ادامه می دهد.
با محفظه مشبک V شکل جلوی ماشین و چراغ های بوم رنگی جلو و همچنین یک سقف متحرک مشکی رنگ به جرات می توان گفت که مورانو 2017 شبیه هیچ کراس اووری در بازار نیست. جزئیات و ریزه کاری های زیادی در ساخت این ماشین لحاظ شده است؛ به طور مثال، خطوط محفظه مشبک جلوی ماشین به طرز زیبایی به سمت خط کاپوت متمایل شده است و چراغ های جلو و عقب به کار رفته در این ماشین را می توان از جمله نمونه های جذاب حال حاضر بازار توصیف کرد و قوس های منحصر به فردی که در قسمت عقب ماشین، بدنه را به قسمت بالای ماشین متصل می کند نیز از جمله موارد قابل توجه این ماشین به شمار می رود.
با این وجود، طراحی داخلی مورانو چندان چشمگیر نیست اما باز هم بهتر از بسیاری مدل های هم رده خود در کلاس لوکس محسوب می شود چرا که مورانو با اعمال طراحی ساده در داخل کابین سعی در دسترسی آسان سرنشینان به امکانات ماشین داشته و با به کارگیری دکمه های فیزیکی ساده و زیبا، استفاده از امکانات این ماشین را بیش از پیش برای سرنشینان آسان کرده است.
اگرچه طراحی خارجی این ماشین به شکلی است که می توان آن را انحصاری و مخصوص مورانو دانست اما این موضوع به طراحی داخل کابین و قسمت بار آن تعمیم نیافته و شاهد کابینی ساده در این مدل هستیم. در داخل کابین مورانو 2017، شاهد فضای زیادی برای سرنشینان هستیم و قسمت بار این ماشین نیز به اندازه کافی جا دار است و به طور کلی با سوار شدن در این ماشین، احساس آرامش خاصی به سرنشینان دست می دهد.
موقعیت راننده به درستی تعبیه شده و داشبورد تقریبا پایین آن، امکان رانندگی راحت به افراد کوتاه قد را نیز می دهد و این در حالی است که افراد بلند قد نیز از سواری با این ماشین لذت می برند چرا که فضای قسمت بالای سر مناسبی برای این افراد وجود دارد. صندلی های نیسان با توجه به فناوری Zero Gravity که از فناوری های نوین ناسا محسوب می شود، ساخته شده است که حس خوشایندی از رانندگی با این ماشین به افراد بلندقد القا می کند.
شاید طراحی خارجی زیبای مورانو این تصور را به وجود آورد که این ماشین برای تجربه لحظات احساسی با نامزدتان بسیار مناسب محسوب می شود اما کافیست چند دقیقه پشت فرمان این ماشین بنشینید و متوجه می شوید که این تصور نادرست است. البته نیسان با تغییراتی که در این مدل اعمال کرده، سعی در جلب نظر جوانان برای خرید این ماشین داشته است و جامعه هدف خریداران این ماشین، خانواده ها نیستند بنابراین با توجه به این نیت، کیفیت سواری و بی صدا بودن داخل کابین از اهمیت بالایی در این ماشین برخوردار هستند.
مورانو 2017 از یک پیشرانه 3.5 لیتری شش سیلندر که 260 اسب بخار قدرت دارد، استفاده می کند که هم در انواع محور جلو و هم دو محوره به بازار عرضه خواهد شد. از حالات اسپورت، آف-رود، بوکسل در این ماشین خبری نیست چرا که مورانو قصد دارد تمرکز بر روی این موارد را فراموش کرده و تنها به جذابیت های ماشین خود برای جامعه هدف خریدارانش بپردازد که قدرت، آرامش، عملکرد مطلوب است.
کیفیت، امنیت و دیگر ویژگی های نیسان مورانو
طراحی فضای داخلی مورانو به شکلی است که در هر قسمت آن شاهد به کارگیری مواد مرغوبی هستیم؛ این ماشین ذاتاً یک ماشین لوکس به شمار نمی رود اما تریم پلاتینیوم آن که قیمت پایه ای حدود 45000 دلار دارد از تمامی امکانات یک ماشین لوکس بهره می برد و در واقع باید گفت با توجه به تمامی امکاناتی که در آن به کار رفته، ارزش این قیمت را دارد.
همان طور که پیش تر گفته شد، مورانو 2017 در مدل های S، SV، SL و پلاتینیوم به بازار عرضه خواهد شد.در مدل های S و SV شاهد لیست محدودی از امکانات هستیم که اگر قیمت برای شما چندان مهم نیست با پرداخت 10 هزار دلار بیشتر می توانید ماشین های بهتری همچون لکسوس RX و یا آکورا MDX را خریداری نمایید. اما با انتخاب تریم های گران قیمت تر مثل پلاتینیوم و یا SL می توانید از امکانات بیشتری در این ماشین بهره مند شوید.
در مدل پلاتینیوم شاهد استفاده از گرم کن و سردکن در صندلی های جلو و قابلیت تا شدن برقی صندلی های عقب هستیم. به وضوح مشخص است که مورانو در این تریم ها تلاش کرده تا به رقابت با مدل هایی چون لکسوس RX 350 و یا آکورا MDX بپردازد اما در عمل می توان گفت بازنده این رقابت در کیفیت امکانات به کار رفته خواهد بود.
تمامی تریم ها به جز مورانو S از سیستم سرگرمی به روزشده ای با صفحه نمایش 8 اینچی، سیستم تشخیص گفتار برای ناوبری و دیگر دستوران کلامی، سرویس های مسافرتی SiriusXM برای پیدا کردن پمپ بنزین ها، آگاهی از وضعیت آب و هوا، لیست فیلم ها، اطلاعات بورس و جدول لیگ های ورزشی و ... استفاده می کنند.
با اینکه مکانیزم ایمنی این ماشین چندان جالب به نظر نمی رسد اما در مدل های پلاتینیوم و SL شاهد به کار گیری امکانات امنیتی مثل پایش نقطه کور، هشدار ترافیک از عقب، دوربنی در اطراف ماشین برای اجتناب از برخورد اشیا با ماشین هستیم.
این سیستم ها و سیستم هشدار برخورد با مانع از جلو از اطلاعات به دست آمده حاصل از دوربین های اطراف ماشین و سه سنسور رادار برای شناسایی لحظات بحرانی و کمک به واکنش سریعتر به موقعیت استفاده می کنند که البته در تریم های SL و پلاتینیوم به صورت دلخواه به خریداران ارائه می شوند.
مورانو به طور استثنایی در آزمون های سخت IIHS سربلند بیرون آمد چرا که تریم های پلاتینیوم و SL این ماشین در تست ترمز اضطراری اتوماتیک توانستند نمره بالاترین نشان ایمنی را از آن خود کنند و NHTSA نیز نمره 4 از 5 را به خاطر ایمنی و هشدار تصادف از جلو و مقاومت در برابر چپ کردن به این ماشین اختصاص داد.
فارغ از اینکه مدل تک محور یا دو محور این ماشین را خریداری نمایید، بر طبق اعلام رسمی نهاد ذی ربط در زمینه مصرف سوخت بهینه، مورانو به ازای هر گالن مصرف سوخت در شهر و بزرگراه و به طور ترکیبی به ترتیب معادل 21 و 28 و 24 مایل مسافت طی می کند.
طراحی و استایل مورانو 2017
نیسان مورانو طوری طراحی شده است که قابلیت رقابت با طراحی خارجی بسیاری از کراس اوور های سنگین و SUV های حال حاضر بازار را دارد. این ماشین آنقدر طیبا طراحی شده که بیشتر شبیه ماشین هایی است که فقط در نمایشگاه های خودرو می توان آنها را دید می باشد تا اینکه از آن در خیابان ها استفاده شود.
و جای تعجبی وجود ندارد که این مدل از مورانو بسیار شبیه به ماشین کانسپت رزونانسی است که در نمایشگاه دترویت 2013به نمایش درآمد؛ چرا که هر خودروسازی دوست داشت که ظاهر ماشین جدیدش شبیه به طراحی زیبای آن کانسپت باشد و به دلیل همین زیبایی طراحی خارجی، ما امتیاز 8 از 10 را برای نمای زیبای مورانو 2017 در نظر گرفته ایم. البته همانطور که قبلا نیز اشاره شد، طراحی داخلی این ماشین چندان چشمگیر نیست اما خیلی تمیز و ساده طراحی شده و کار را برای سرنشینان راحت کرده است.
اما اجازه دهید کمی بیشتر از طراحی بیرونی این ماشین صحبت کنیم. در قسمت سقف این ماشین یک قطعه متحرک تعبیه شده که سقف را از ماشین کاملا مجزا می کند اما این مورد انحصاری و خاصی برای مورانو به شمار نمی رود چرا که قبلا کیا و مینی از این قابلیت در ماشین هایشان استفاده کرده بودند و خود نیسان نیز قبلا در سدان ماکسیما از همین ویژگی بهره برده بود اما نکته ای که باعث تمایز این سقف با بقیه نمونه های مشابه می شود، ترکیب زیبای انحنای قسمت بالای سقف با قسمت متحرک است که حرکتی بسیار روان نیز دارد.
شباهت های ظاهری اندکی نیز بین مورانو و لکسوس RX وجود دارد اما نکته قابل توجه این است که مورانو از جانب کمپانی نیسان زودتر رونمایی شد و اتهام کپی برداری از محصولات تویوتا و لکسوس از آن برداشته می شود.
طراحی بدنه و کناره های این ماشین نیز بسیار زیبا و چشم نواز است و خطوط ممتد بالای گلگیر جلو جلوه ای ویژه به این ماشین بخشیده است. خط پنجره های عقب نیز با خطوطی موزون تا چراغ های عقب کشیده شده اند. در قسمت جلوی ماشین نیز محفظه مشبک با خطوط موربی که به سمت بیرون است تا لبه های سپر آمده و آرم شرکت سازنده نیز در آن قرار گرفته که جلوه زیبایی به بخش جلوی مورانو داده است.
تمامی مدل های مورانو 2017 تقریبا ظاهری یکسان دارند و تفاوت آنها در طراحی چرخ های به کار رفته در تریم های مختلف است.
در درون کابین نیز، پنل ابزار بسیار پایین تعبیه شده و در بالای آن داشبورد V شکلی در مرکز کنسول قرار گرفته که بسیار ساده به نظر می رسد. به طور کلی فضای داخلی مورانو 2017 بسیار جادار است و بر طبق اعلام مسئولین نیسان، آنها سعی در ایجاد فضایی پانورامیک در این ماشین داشته اند که به نظر می رسد تا حد زیادی در تحقق آن موفق عمل کرده اند.
گیج های اسپورت و لمسی این ماشین که با ظاهری مات و متالیک در اطراف فرمان و کنسول مرکزی قرار گرفته اند، بسیار شیک و امروزی طراحی شده اند و به جرات می توان گفت، گیج های به کار رفته در طراحی داخلی این ماشین تنها مورد چشمگیر و جذاب در کابین آن به شمار می روند. مورانو ترجیح داده از چوب در داخل کابین استفاده نکند که این موضوع امری عجیب در این سطح ماشین های لوکس به شمار می رود. در کمال شگفتی شاهد بهاستفاده از پلاستیک در برخی قسمت های ماشین از جمله پنل های در،دور فرمان، کنسول مرکزی هستیم که ما را به یاد الگوی های قدیمی لینولیوم می اندازد.
عملکرد
به نظر می رسد مورانو 2017 با ظاهر جسوری که دارد، به سادگی از پس عبور از پیچ های تند برآید. سواری با این ماشین بسیار نرم و روان است و این نرمی را بیشتر در حرکت در مسیرهای مستقیم و صاف احساس خواهید کرد و نه در پیچ و خم جاده ها و به همین دلیل است که نمره 6 از 10 را در این قسمت به مورانو 2017 تخصیص دادیم.
مسئولین نیسان درباره علت توجه نکردن به موضوع عملکرد روان این ماشین در پیچ ها اینگونه توضیح دادند که این ماشین برای افرادی ساخته شده که به سواری با ماشینی موقر و با شکوه در خیابان ها علاقه دارند و نه افرادی که به ماجراجویی در مسیرهای پر پیچ و خم و صعب العبور علاقه دارند. البته افرادی که دوست داشته باشند می توانند با تقویت ستون های جلو و انجام برخی تغییرات در کمک فنرهای چندتکه ای عقب ماشین، از این ماشین در مسیرهای سخت و پرپیچ و خم بدون هیچ مشکلی استفاده کنند.
فرمان الکتروهیدرولیک این ماشین، حس خوشایندی را برای کنترل آن به راننده القا می کند و وزن ماشین را در پیچ ها به خوبی بالانس و متعادل می کند. در قسمت سیستم تعلیق ماشین نیز شاهد برخی ملاحظه کاری ها برای بهبود کیفیت رانندگی هستیم به طوری که عملکرد سیستم تعلیق مورانو 2017 در پیچ ها را می توان بهتر از گرند چروکی جیپ ارزیابی کرد اما نتیجه نهایی آنقدرها هم خوب نیست چرا که با وجود عملکرد نسبتا خوب کمک فنرها و حس خوب و آرامشی که از سواری با این ماشین به راننده دست می دهد، اما همه اینها باعث نمی شود که بی پروا با آن گاز دهیم. البته با تریم پلاتینیوم و چرخ های 20 اینچی به کار رفته در آن می توان به مانورهای بیشتر و حرکت متهورانه با این ماشین بیشتر فکر کرد.
سیستم خنک کننده در دیسک ترمزهای هر چهار چرخ، اطمینان خاطر زیادی به راننده برای کنترل ماشین می دهد.
در تمامی تریم های عرضه شده شاهد هر دو مدل تک محور و دو محور هستیم اما باید گفت که از مدل های دو محور این ماشین انتظار زیادی نداشته باشید و تنها در شرایط آب و هوایی بارانی و جاده خیس بر روی کشش این ماشین حساب باز کنید وگرنه انتظار انجام مانورهای آف رودی در جاده های گلی را از مدل های دو محور این ماشین نداشته باشید.
موتور شش سیلندر مورانو در بیشتر محصولات نیسان به چشم می خورد؛ این موتور قابلیت ایجاد 260 اسب بخار قدرت و حداکثر گشتاور 240 پوند فوت را دارد که نیسان این موتور را به سیستم انتقال نیروی اتوماتک(CVT) و متغیری که این روزها بسیار مرسوم شده است، ترکیب کرده است.
شتاب این ماشین در مقایسه با دیگر محصولات مورانو خیلی بالا ارزیابی نمی شود؛ اما خریداران این ماشین از خرید این ماشین مایوس نمی شوند چرا که شتاب اولیه آن مناسب است. مورانو در لحظاتی که نیاز به سرعت بیشتر دارید شما را مایوس نمی کند و از نوع ماشین های تنبل به حساب نمی آید. (این عیبی است که در بسیاری از ماشین های مجهز به CVT به چشم می خورد که نیسان به خوبی این نقیصه را برطرف کرده است) با توجه به عملکرد خوب گشتاور این ماشین در دورپایین موتور، نیرو به سرعت به چرخها منتقل می شود.
سیستم CVT به صورت پله ای دنده ها را در شتاب بالا تعویض می کند اما در حین حرکت با شتاب کمتر، گیربکس دور موتور را در رنج پایین نگه می دارد و شاهد حرکتی موقرانه توسط این ماشین هستیم.
کیفیت و راحتی
همانطور که قبلا نیز اشاره شد، طراحی داخلی این ماشین به زیبایی طراحی خارجی آن نیست اما در عمل می توان گفت آنقدرها هم بد نیست و با توجه به قیمتش مناسب ارزیابی می شود چرا که از جهت مقایسه با کابین های داخلی کراس اوورهای دیگر، کابین این ماشین نیز حس خوبی به سرنشینان القا می کند.
مورانو 2017 را نمی توان یک ماشین لوکس کامل به شمار آورد اما با توجه به مواد مرغوبی که در آن استفاده شده و صندلی های راحتی که در آن به کار رفته ، نمره قابل قبولی می توان به آن داد، به خاطر راحتی صندلی های پشت و امکاناتی که در قسمت بار آن در نظر گرفته شده، امتیاز 7 از 10 را به مورانو 2017 اختصاص دادیم.
جالب ترین بخش مورانو 2017 شاید صندلی های آن باشد چرا که بر طبق ادعای مسئولین نیسان، از فناوری جاذبه صفر که برای اولین بار توسط ناسا معرفی شد، برای کاهش خستگی در رانندگی های طولانی استفاده شده است. در این فناوری شاهد حمایت بیشتر نشیمنگاه از بخش فوقانی بدن و به خصوص سینه سرنشینان هستیم که در نهایت حس بسیار خوشایندی به فرد حین رانندگی با این ماشین دست می دهد اما مشکلی که با این مورد داشتیم این بود که این فناوری برای افراد قد کوتاه چندان کاربردی نیست و افراد قد بلند بیشتر از آن لذت می برند. ماشین های Edge و گرند کروکی راحتی بیشتری در این بخش نسبت به مورانو داشتند.
ارتفاع ورود و خروج به کابین از در جلو و عقب در حد استاندارد و بهینه است و سرنشینان برای سوار شدن به این ماشین مشکل چندانی ندارند. داشبوردی که در قسمت پایین کنسول تعبیه شده، دسترسی به امکانات مورانو 2017 را برای افراد کوتاه قد نیز میسر می کند و در اینجا باید از فضای بالای سر مناسب این ماشین نیز تمجید کنیم چرا که رانندگی با این ماشین هیچ مشکلی برای افراد بلند قد به وجود نمی آورد. در قسمت فضای میانی بین راننده و سرنشین کنار راننده، شاهد دو کنسول برای استراحت کتف و آرنج در نظر گرفته شده است.
در قسمت پشت ماشین نیز فلسفه شرکت نیسان برای طراحی این ماشین را به وضوح می بینیم چرا که در مورانو 2017، شاهد بی نظیرترین صندلی های عقب حال حاضر بازار از حیث راحتی در کلاس کراس اوور هستیم. این صندلی های انعطاف پذیر به سادگی مثل نمونه های مشابه در دیگر رقبا نشست نمی کنند و در واقع شما همواره در همان ارتفاعی هستید که سرنشینان جلو قرار دارند اما با این وجود باید به این نکته اذعان کرد که جایگاه سرنشین وسط در قسمت عقب کمی مشکل دارد و به راحتی دو جایگاه اطرافش نیست ولی روی هم رفته می توان گفت بهتر از دیگر رقبا به شمار می رود.
صندلی های عقب قابلیت تا شدن به طور کامل را دارند و با این کار به فضای قسمت بار افزوده می شود و این در حالی است که ناظران از بیرون ماشین به واسطه ظاهر مخروطی قسمت عقب و بار این ماشین، تصور می کنند فضای بار کمی در آن تعبیه شده که در واقع این گونه نیست و مسئولین نیسان معتقدند که تعبیه فضای بسیار بزرگ در قسمت بار مثل رقیبشان فورد Edge چندان ضروری به نظر نمی رسید و از انجام آن اجتناب کرده اند.
ایمنی
نیسان مورانو به امکانات ایمنی استانداردی مجهز شده است اما ترمز اضطراری آن خیلی دیر عمل می کند و کسب امتیاز کلی 4 در بخش امنیت از دولت فدرال باعث می شود که نمره ای بالاتر از 5 در این قسمت به آن اختصاص ندهیم.
البته در مدل های 2017 مورانو، شاهد استفاده از سیستم پایش نقطه کور و سیستم کنترل ترافیک از عقب در تریم های SV هستیم که به عنوان بخشی از پکیج کمک راننده و با پرداخت هزینه ای اضافه به ماشین افزوده می شود. اما این سیستم ها به علاوه سقف پانورامیک و هدایت در حالت کروز در تریم های پلاتینیوم و SL به صورت پیش فرض وجود دارند و از شانس بد مورانو، عملکرد ترمز اضطراری بسیاری از رقبا بسیار مطلوب ارزیابی شده و همین مسئله باعث کسر امتیاز زیادی از مورانو 2017 در این قسمت شده است.
تمامی مدل های مورانو 2017 با ایربگ از جلو و کناره ها در قسمت سرنشین های جلو تجهیز شده اند که به محض فعال شدن سنسور مخصوص آن، عمل می کنند. از دیگر ویژگی های مورانو 2017 در این بخش می توان به بالشتک های استراحت زانو برای راننده، کنترل کننده سر برای سرنشینان جلو، کنترل الکترونیکی کشش ماشین، حالت تپه نوردی، ترمزهای ضد قفل اشاره کرد. سه جایگاه کودک نیز در قسمت عقب تعبیه شده است که در صورت نیاز می توان از آنها استفاده کرد.
IIHS امتیاز Top Safety Pick به معنای امتیاز خوب را به بخش ایمنی سرنشینان جلوی این ماشین اختصاص داده است که قابل تحسین است. و امتیاز برتر را به بخش های اجتناب از تصادف جلو، سیستمهای ایمنی به کار رفته در آن تخصیص داده است. با این حال NHTSA امتیاز 4 ستاره را به قسمت ایمنی به خاطر حوادث از جلو و امتیاز 5 را به خاطر ایمنی آن از حوادثی که از اطراف ماشین حادث می شوند، اختصاص داده است که به طور کلی امتیاز 4 را در این بخش کسب می کند.
امکانات
فروش نیسان مورانو 2017 احتمالا در ردیف مدل پر فروش نیسان ورساس قرار گیرد اما در تریم پلاتینیوم آن که به معنای واقعی لوکس است، احتمالا شاهد فروش بهتری باشیم اما حتی مدل پایه S که به خوبی تجهیز شده است نیز امتیاز 7 از 10 را در این بخش به خود اختصاص می دهد.
چهار تریم متفاوت را در این ماشین شاهد هستیم که هر یک نسبت به دیگری یک آپشن اضافه دارد که استفاده از این آپشن ها به بودجه خریدار برای خرید ماشین بستگی دارد و تنها کاری که شما در هنگام خرید این ماشین بدون هیچ آپشنی باید انجام دهید، انتخاب رنگ است.
مورانو S به کنترل آب و هوای دو منطقه ای اتوماتیک، یک دوربین نمای عقب ماشین، هندزفری بلوتوثی و سیستم صوتی و همچنین چرخ های 18 اینچی مجهز شده است که تنها آپشنی که به مدل 2017 اضافه شده است، ناوبری با اپل کارپلی است.
در تریم SV مورانو 2017 نیز شاهد تنظیم برقی صندلی های جلو، چرم دور فرمان، چراغ های مه شکن و سیستم ناوبری هستیم که به کارگیری سیستم ناوبری در خودرویی با تریم پایین بسیار نادر است که این یک امتیاز مثبت برای تریم SV محسوب می شود. در این تریم شاهد عرضه از بسته پرمیوم هستیم که شامل سیستم صوتی Bose و سقف مهتابی و گرم کن در صندلی های جلو می باشد. بسته کمک راننده در مدل های 2017 در این تریم عرضه می شود که شامل سیستم پایش نمای پیرامونی ماشین توسط دوربین، پایش نقطه کور، کنترل ترافیک از عقب است.
در تریم SL شاهد به کار رفتن چرم در صندلی ها، گرم کن صندلی های جلو، گرم کن آینه ها، بلندگوهای Bose، پایش نقطه کور، سیستم دوربین پیرامونی هستیم که در یک بسته اختیاری به همراه سقف مهتابی، سیستم هدایت کروز ماشین، ترمز اضطراری عرضه خواهد شد.
تریم گران قیمت پلاتینیوم به سیستم کنترل وضعیت آب و هوا، گرم کن و سرد کن صندلی های جلو، گرم کن صندلی های عقب، فرمان برقی، تا شدن برقی صندلی های عقب، چراغ های جلوی LED، چرخ های 20 اینچی مجهز شده است که با وجود اینکه به نظر می رسد تمامی آپشن ها در این ماشین وجود دارد اما سیستم تنظیم ارتفاع صندلی حداقل برای سرنشینان جلو را در آن ندیدیم.
همان بسته فناوری که در تریم SL عرضه شد در تریم پلاتینیوم نیز عرضه می شود؛ علاوه بر آن یک بسته Midnight Edition نیز برای این تریم در نظر گرفته شده که شامل استفاده از چرخ های خاص در مدل پلاتینیوم می شود.
مصرف سوخت
تمامی مدل های مورانو 2017 مصرف سوخت شهری، بزرگراه و ترکیبی معادل 21 و 28 و 24 مایل در هر گالن مصرف دارند که به نظر قابل قبول می رسد و در این کلاس نمره 5 از 10 برای آن، نمره بدی محسوب نمی شود.
پژوهش جدید راجع به خورشید گرفتگی اندازه‌گیری‌های قبلی پیرامون اندازه خورشید را به چالش کشیده است.
به نقل از میرور، از گذشته تاکنون خورشید بزرگترین جرم در منظومه ما بوده و کسی در این مورد شکی ندارد.
اما بعضی از تحقیقات جدید نشان می‌دهد که خورشید حتی ممکن است بزرگتر از آنچه ما تاکنون فکر می‌کردیم، باشد.
تا الان اندازه‌گیری‌های خورشید به استناد مطالعه‌ای در سال 2008 در نظر گرفته می‌شد. این مطالعه در سال 2008 جایگزین اندازه‌گیری‌های "آرتور اورس" (Arthur Auwers)، اخترشناس آلمانی که در سال 1891 منتشر شده بود، شد.
متخصصان اتحادیه جهانی نجوم، شعاع خورشید را 695 هزار و 700 کیلومتر ارزیابی کرده‌اند تا اندازه‌گیری سایر ستارگان قابل مشاهده را تسهیل کند.
اما حالا برخی اخترشناسان با توجه به نتایج تحقیقات جدید این اندازه‌گیری را مورد سوال قرار داده‌اند. به ویژه "خاویر جوبیر" که مدل‌های کسوف را که با نرم‌افزار نقشه گوگل کار می‌کند، می‌سازد و "ارنی رایت" دانشمند ناسا.
هر دوی این دانشمندان نحوه مطابقت خورشیدگرفتگی‌ها با داده‌های به دست آمده از رصدخانه دینامیک خورشیدی (SDO) را مورد مطالعه قرار دادند. در این رصدخانه یکی از تجهیزات برای گرفتن عکس‌هایی از خورشید اختصاص داده شده که در آن هر پیکسل به اندازه مسافتی روی سطح خورشید است.
"ارنی رایت" در مصاحبه با اسپیس گفت: اندازه‌گیری این فاصله‌ها سخت‌تر از چیزی است که تصور می‌شود. بدین گونه نیست که یک خط‌کش در کنار عکس‌ها قرار دهید و بفهمید که خورشید چقدر بزرگ است! رصدخانه دینامیک خورسیدی دقت لازم برای دریافتن اندازه واقعی خورشید را ندارد.
"خاویر جوبیر" گفت: از نظر من یک چیزی یک جا اشتباه است، و این تنها چیزی است که در حال حاضر می‌توانم بگویم.
پیدا کردن اندازه دقیق خورشید کاری بس دشوار است. اما تنها زمانی که می‌شود به دقیق‌ترین اندازه‌گیری نزدیک شد، زمانی است که ابعاد و مقیاس‌های خورشید را با مشاهدات و مدل‌های رایانه‌ای به دست آمده از خورشیدگرفتگی‌ها مطابقت دهند.
در حال حاضر دانشمندان به دنبال افزایش سرمایه‌گذاری برای رصد بهتر و نزدیک‌تر خورشید طی کسوف‌های سالیان آتی، به خصوص خورشیدگرفتگی پیش رو که 21 اوت رخ خواهد داد و یکی از کامل‌ترین و نادرترین کسوف‌های تاریخ خواهد بود، هستند.
ممکن است دانشمندان با انجام این اقدامات و به کارگیری چنین تمهیداتی سرانجام بتوانند یک اندازه قابل اعتماد و اتکا برای ستاره بزرگ منظومه شمسی پیدا کنند.
محققان استرالیایی به همراه فیزیکدان ایرانی، با ترکیب کردن شیشه‌های غیرخطی با مواد سیلیکون محور، مدارهای نوری فوق‌فشرده‌ای ساخته‌اند که دارای کاربردهای فناورانه زیادی هستند.
به نقل از ساینس‌دیلی، مدارهای یکپارچه یا همان تراشه‌ها، معمولا در ساخت ابزارهای الکترونیکی مانند تلفن‌های همراه و رایانه‌ها به کار می‌روند. این تراشه‌ها، مجموعه‌ای از مدارهای الکترونیکی بر روی یک ماده نیمه رسانا(که معمولا سیلیکون است) هستند، با این حال، سیلیکون هنگام پردازش کردن داده، محدودیت‌هایی دارد.
برای غلبه بر این مشکلات و ارتقا دادن فرآیند پردازش داده، فیزیکدانان دانشگاه سیدنی و دانشگاه ملی استرالیا به همراه عطیه ظریفی، دانش آموخته دانشگاه شهید بهشتی، با استفاده از شیشه کلوکوژنز، مدارهای فوق فشرده ای ساخته‌اند؛ این نوع شیشه در ساخت شبکه‌های ارتباط از راه دور فوق سریع به کار می‌رود و اطلاعات را با سرعت نور انتقال می‌دهد.
یکپارچه کردن این مدارهای نوری جدید با تراشه‌های سیلیکونی می‌تواند منجر به ساخت سیستمهای ارتباطاتی پیشرفته‌تر و پردازش صدها برابر سریعتر داده شود.
ظریفی و اعضای دیگر تیم علمی بر این باورند این دستاورد جدید امکان کوچک کردن ابزارهای فوتونیک را به صاحبان صنایع و بنابراین امکان کاربرد بیشتر آنها در دنیای واقعی را می‌دهد.
جزئیات این مطالعه در مجله Optica منتشر شد.
گزارش‌های به دست آمده از دانشگاه علم و سلامت اورگن(OHSU) در پورتلند حاکی از آن است که پس از گذشت دو سال از انجام اولین ویرایش ژن در انسانها که توسط محققان چینی صورت گرفت، برای اولین بار از این روش در ایالات متحده استفاده شده است.
به نقل از رویترز، دانشگاه OHSU با ویرایش ژنتیکی تعدادی از جنین‌ها در آزمایشگاه موفق به اصلاح ژن‌های معیوب که باعث بیماری‌های ارثی می شوند، به موفقیت بزرگی نائل شده است.
بر طبق گزارشات به دست آمده، هیچ یک از این جنین‌ها بیش از چند روز اجازه رشد نیافتند.
برخی از کشورها یک کنوانسیون را امضا کرده اند که به موجب آن، ویرایش ژنتیکی نوزادان ممنوع شده است، چرا که به اعتقاد آنها این امر سبب به وجود آمدن نوزادان اصلاح شده designer babies"" می‌شود.
محققان این پژوهش برای اصلاح ژنتیک این جنین‌ها از فناوری شناخته شده به نام کریسپر CRISPR)) استفاده کردند که به دلیل توانایی تغییر سریع و کارآمد ژن‌ها، مرزهای جدیدی را در پزشکی ژنتیکی درنوردیده است.
"تناوب‌های کوتاه پالیندروم فاصله‌دار منظم خوشه‌ای"(Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats) یا به اختصار کریسپر(CRISPR) بخشی از دی‌ان‌ای پروکاریوت هستند که حاوی تناوب‌های کوتاه توالی‌های بنیادین می‌باشند.
کریسپر به عنوان یک نوع قیچی مولکولی عمل کرده و می‌تواند بخش‌های ناخواسته ژنوم را بریده و آن را با کشش‌های جدید دی‌ان‌ای جایگزین کند.
در دسامبر سال 2015، دانشمندان و اخلاق گرایان در یک نشست بین‌المللی در آکادمی ملی علوم در واشنگتن((NAS اعلام کردند که برای استفاده از تکنولوژی ویرایش ژن در جنین های انسان برای مقاصد درمانی، مانند اصلاح بیماری‌های ژنتیکی تا زمانی که مسائل ایمنی آن حل نشده و کارآیی آن اثبات نشده باشد، مسئولیتی را به عهده ندارند.
اما در اوایل سال جاری، NAS و آکادمی ملی پزشکی اعلام کردند، پیشرفت‌های علمی در سلول‌های تولید مثل انسان می‌شود که نیازمند توجه جدی است.
نتایج به دست آمده از این پژوهش به زودی در scientific journal منتشر خواهد شد.
این خودرو «P3» اسکودریا بالدینی نام داشته و با کاکپیت بسیار کوچک که روی آن پوششی شیشه‌ای قرار گرفته خلق شده است.
همانند والکری آینه جانبی سنتی در این خودرو وجود نداشته و بجای آن دو دوربین کوچک در روی قوس چرخ‌های جلو بکار گرفته شده‌اند.
در نمای جلو شاهد دماغه‌ی کم ارتفاع و چراغ‌هایی افقی و نازک هستیم که در اطراف آنها نیز دو ورودی هوای بزرگ قرار گرفته‌اند که ما را به یاد طراحی مک لارن 720S می‌اندازند.
نمای کناری نیز کاملاً تحت تأثیر ورودی‌های بزرگ هوا قرار داشته است. این ورودی‌ها وظیفه رساندن هوا به پیشرانه‌ی قرار گرفته در وسط را بر عهده دارند.
رصدخانه "چاندرا"(Chandra) متعلق به "سازمان فضایی آمریکا"(ناسا) تصویر زیبایی از فعالیت‌های قلب کهکشان راه شیری منتشر کرده است.
به نقل از ناسا، زمین در حومه کهکشان بزرگ و مارپیچی راه شیری قرار دارد و فاصله آن با مرکز فعال و پرتکاپوی آن که بیشتر فعالیت‌های کهکشانی در آن در حال انجام است، حدود 26 هزار سال نوری است.
رصدخانه چاندرای ناسا تصویر پانارومای جدیدی از قلب کهکشان راه شیری منتشر کرده است که عرض آن 400 سال نوری و طول آن 900 سال نوری است.
در توضیحات مربوط به این تصویر اعلام شده است که حتی از این فاصله نیز افزایش میزان انرژی در مرکز کهکشان به خوبی حس می‌شود.
در این تصویر باقی‌مانده‌های ابرنواختری، منابع پرتوی اشعه ایکس باریک ناشی از سیاه‌چاله‌ها و یا ستاره‌های نوترونی، و صدها ستاره کوتوله مشاهده می‌شود.
بعضی از این خوشه‌های نجومی به زودی منفجر شده و ستاره‌های نوترونی و سیاه‌چاله‌هایی را ایجاد خواهند نمود.
در مرکز تصویر "کمان ای *"( Sagittarius A* ) مشاهده می‌شود که یک منبع قوی امواج رادیویی بسیار فشرده و پرجرم در مرکز کهکشان راه‌شیری است. انتظار می‌رود که این جرم یک سیاه‌چاله ابر پرجرم باشد. از لحاظ ظاهری در مرز صورت فلکی کمان و عقرب قرار دارد.
ابعاد این سیاه‌چاله سه میلیون برابر خورشید است.
محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا به رهبری بنیامین ظهیری، دانش‌آموخته دانشگاه تهران، موفق به تولید سطح مسی شده‌اند که هم دافع و هم جاذب مایعات رسانا مانند آب است.
به نقل از ساینس‌دیلی، سال‌هاست که مهندسان به دنبال تولید سطح جدیدی بوده‌اند که بتواند مایعات را هم جذب و هم دفع کند. چنین فناوری دارای کاربردهای بالقوه زیادی از فیلترکردن آب و ساخت ابزارهای زیست پزشکی گرفته تا لنزهای نوری مایع و سیستمهای آزمایشگاه بر روی تراشه خواهد بود.
سطح مسی تولید شده توسط ظهیری و همکارانش، ارزان و قابل مقیاس بندی بوده و فقط با یک باتری الکتریکی معمولی نیرودهی می‌شود. این سطح با اعمال نیروی الکتریسیته به آن، از یک سطح بسیار دافع آب(سوپرهیدروفوبیک) به یک سطح بسیار جاذب آب (سوپرهیدروفیلی) تبدیل می‌شود.
بنیامین ظهیری، یکی از رهبران ارشد این مطالعه، گفت: زمانی که ولتاژهای بسیار کوچک به این سطح اعمال می‌شود، قطرات ریز آب به شدت به آن می‌چسبند و با تغییر دادن اندازه ولتاژ و مدت زمان اعمال آن به سطح، می‌توان زاویه‌ای که هر قطره با سطح تشکیل می‌دهد و همچنین سرعت این رخداد را با دقت کنترل کرد. زمانی که ولتاژ قطع می‌شود، این قطرات شکل و وضعیت اولیه خود را باز می‌یابند.
گروههای علمی دیگر با استفاده از محرک‌هایی مانند حرارت، تشعشع فرابنفش و پرتوهای ایکس، این رفتار خاص سطوح مسی را دستکاری کرده‌اند اما برای دستیابی به این هدف، به طور مثال، نیاز به دماهای بالا(تا 300 درجه سانتی‌گراد) و مدت زمان طولانی جهت قرار گرفتن سطح مسی در معرض حرارت است و این موضوع چنین سطحی را برای کاربرد در اهداف مصرفی و صنعتی غیرعملی می‌کند.
با این حال، محرک الکتریکی مورد استفاده بنیامین ظهیری و تیم علمی‌اش رفتار wetting سطح مسی جدید را به سرعت(ظرف اندک ثانیه‌ها یا اندک دقایقی) تغییر می‌دهد و برای انجام این عمل فقط به ولتاژهای باتری‌های معمولی(کمتر از 1.5 ولت) نیاز است. جریان برق این کار را با تغییر دادن وضعیت اکسیداسیون سطح مسی انجام می‌دهد و این سطح شامل ترکیبی از اکسید مس(II)(CuO) هیدروفیلی و اکسید مس(I)(Cu2O) هیدروفوبیک است.
گرچه تیم علمی دانشگاه بریتیش کلمبیا مس را به دلیل ارزان بودن و فراوانی اش به کار برده، ظهیری معتقد است شاید دستکاری الکتروشیمیایی فلزات دیگر و اکسیدهای فلزی هم نتایج مشابهی ارائه دهد. به گفته محققان همچنین می‌توان هر مایع رسانایی مانند خون را به این سطح مسی جدید اعمال کرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.